Hulumtimi i ri heton karakteristikat gjeometrike të modeleve tradicionale kineze të dritareve dhe aplikimin e tyre në projektet arkitekturore moderne.
Rrjeta kineze me rreze akulli, ose “binglie” siç quhet në kinezisht, është një model i ndërlikuar që duket si akull i plasaritur dhe është një element dekorativ i zakonshëm që përdoret në modelet tradicionale kineze të dritareve.
Fillimisht i frymëzuar nga modele të fragmentuara në akull ose sipërfaqe qeramike me xham, dizajni përfaqëson shkrirjen e akullit dhe fillimin e një pranvere të lulëzuar.
Kur Dr Iasef Md Rian, tani një profesor i asociuar në Departamentin e Arkitekturës në Universitetin Xi’an Jiaotong-Liverpool, mbërriti në Kinë për herë të parë në 2019, ai u mahnit menjëherë nga dizajnet e dritareve me rrjetë në kopshtet klasike të Suzhou.
“Kopshtet klasike në Kinë më duken shumë të ndryshme nga ato perëndimore, të cilat janë më simetrike dhe të organizuara,” thotë ai. “Megjithatë, kopshtet kineze kanë një formacion më të natyrshëm në paraqitjen dhe dizajnin e tyre. Dizajni i dritares me rreze akulli është një nga manifestimet.”
Duke u fokusuar në gjeometrinë fraktal në dizajnin arkitekturor për shumë vite, Dr Rian ndjeu një dëshirë për të eksploruar bukurinë e modeleve.
“Mendja ime është gjithmonë në kërkim të këtij lloj burimi frymëzimi, kështu që u motivova menjëherë për të studiuar parimet gjeometrike themelore të modeleve të rrezeve të akullit, thotë ai.”
Zbulimi i rregullit themelor
Dr Rian zbulon se rregulli i krijimit të modeleve të rrezeve të akullit është në të vërtetë shumë i thjeshtë.
Ai shpjegon: “Merrni si shembull tipin 1; një katror ndahet fillimisht në dy katërkëndësha, dhe më pas çdo katërkëndësh ndahet më tej në dy katërkëndësha. Në çdo hap, proporcionet e katërkëndëshave të ndarë janë të ndryshëm, dhe kështu krijohet modeli i rastësishëm duke përdorur një rregull të thjeshtë.
“Nëpërmjet këtij konfigurimi, mjeshtrit kinezë mund të kenë synuar të rrisin qëndrueshmërinë e tij në mënyrë që të mund të funksionojë si një gardh i dritares për të siguruar mbrojtje. Konfigurimi i rastësishëm i grilave me rreze akulli siguron lidhje me shumë kënde, të cilat e shndërrojnë dritaren në një koleksion forcash rezultante dhe shpërndarje uniforme të stresit, duke arritur nga ana tjetër një shkallë unike ngurtësie.
“Mikrostruktura e indit kockor trabekular në trupat tanë shërben si një shembull i shkëlqyer natyror i potencialit të grilave të rastësishme. Balancon ngurtësinë e lartë, e cila kontribuon në forcë, me një strukturë çuditërisht të lehtë.”
Dr Rian kohët e fundit botoi një punim në Kufijtë e Kërkimit Arkitekturor që eksploron cilësitë gjeometrike të modeleve të rrezeve të akullit dhe zgjeron mundësitë e integrimit të modeleve të rastësishme në modele strukturore, veçanërisht në modelin e guaskës së rrjetës, i cili përdoret shpesh në kupola sferike dhe struktura të lakuara.
“Në kërkimin tim, unë zhvillova një algoritëm për të modeluar modelet e rrezeve të akullit për dizajnet e guaskës së grilës dhe vlerësova fizibilitetin dhe efektivitetin e tyre në krahasim me guaskat konvencionale të rrjetës. Këto grila, të bëra nga rrjeta të rregullta, janë në kontrast me predha të vazhdueshme.
“Ndërsa guaskat e rregullta të rrjetës performojnë mirë nën ngarkesa uniforme, rrjeta e rrezeve të akullit ofron forcë nën ngarkesa asimetrike. Disa modele të rrezeve të akullit, që rezultojnë nga optimizimi, çuditërisht ofrojnë forcë më të mirë se gocat e zakonshme të rrjetës nën vetëpeshë. Ekziston gjithashtu një avantazh shtesë estetik kur aplikoni modelin e rrezeve të akullit në një dizajn të guaskës së grilës.
“Unë e zgjeroj aplikimin e këtij modeli në sipërfaqet e lakuara, gjë që ndihmon për të zhbllokuar potencialin e tij në aspektet gjeometrike, strukturore dhe konstruktive të dizajnit të guaskës së rrjetës,” thotë ai.
Dr Rian ka integruar gjithashtu modele të rrezeve të akullit dhe gjeometri komplekse në mësimin e tij. Në vitin 2022, ai organizoi një punëtori për studentët për të projektuar çati me rrjetë me rreze akulli.
Ai shpjegon se të mësuarit e konceptit të gjeometrisë fraktal mund t’i shtyjë vërtet idetë e studentëve drejt një dizajni unik.
“Kjo është shumë e ndryshme nga ajo që ata kanë mësuar në shkollë të mesme. Duke mësuar të krijojnë këtë sistem gjeometrie, ata do të mësojnë gjithashtu modelimin dhe simulimet llogaritëse. Në fund, ata do të marrin njohuri gjithëpërfshirëse të dizajnit të avancuar arkitekturor dhe dixhital,” thotë ai.
Rizbulimi i modeleve tradicionale
Për të zgjeruar kërkimin në këtë fushë, Dr Rian po heton efektivitetin e gjeometrisë komplekse në aspekte të ndryshme si dizajni i materialit në shkallë mikro dhe dizajni strukturor.
Ai thotë: “Për shembull, në dizajnimin e fasadave, ne zakonisht përdorim gjeometri konvencionale ose parametrike për të dizajnuar forma të rregullta. Sidoqoftë, format e rastësishme të dizajnuara me gjeometri komplekse mund të ofrojnë një përshtypje më natyrale dhe depërtim në dritën e ditës.
Ai inkurajon studentët dhe studiuesit e dizajnit të mësojnë nga e kaluara.
“Çdo dizajn tradicional ka një rregull të fshehur në të. Tani mund të përdorim teknologji dixhitale dhe mjete të avancuara për të zgjeruar dhe zgjeruar njohuritë e mjeshtërisë tradicionale për dizajnin bashkëkohor.
“Ka shumë frymëzime pas modeleve tradicionale dhe këto parime mund të na frymëzojnë vërtet ne stilistët për të bërë dizajne novatore për të ardhmen,” thotë ai.
Referenca: “Dizajni llogaritës i rastësishëm i bazuar në fraktal i një strukture të rrjetës së rrjetës me rreze akulli (IR)” nga Iasef Md Rian, 22 janar 2024, Kufijtë e Kërkimit Arkitekturor.
DOI: 10.1016/j.foar.2023.12.009
Studimi u financua nga Universiteti Xi’an Jiaotong-Liverpool.