Përshkrimi i tekstit i dhënë nga arkitektët. Mungesa e shërbimeve mjekësore në fshat në Francë është rritur në dekadat e fundit duke e lënë popullsinë e saj në harresë më pak mjekësore, në rastet që kërkojnë më shumë se një orë udhëtim për të arritur tek mjeku në rast nevoje. Kështu, kryebashkiaku vendosi të ndërtojë një qendër të vogël mjekësore për të propozuar mjekë, fizioterapistë, infermierë etj. që të vinin për të ushtruar në vend.
Vendi i zgjedhur për projektin ndodhet në mes të qytetit, pikërisht nga sheshi i kishës dhe tregut, pranë një parku të ri. Projekti duhej të integronte aksesin në park si kusht për krijimin e tij.
Programi për qendrën mjekësore përfshin 3 kabinete mjekësh. Edhe pse projekti parashikon një ndërtesë, 3 kabinetet duhej të funksiononin në mënyrë të pavarur: një hyrje dhe dhomë pritjeje për kabinet. Objektet teknike, arkivat dhe zonat e përbashkëta janë menduar të ndahen nga të gjithë për të nxitur një ndjenjë kohezioni dhe përkatësie midis ekipit mjekësor.
Pas një analize sasiore të programit, kuptuam se zonat e nevojshme e kalonin perimetrin e zonës, ndaj vendosëm të pushtonim hapësirën publike të tregut dhe parkun për të akomoduar programin. Për më tepër, për të hyrë në parkun e ri ne krijuam një verandë përmes ndërtesës ekzistuese duke garantuar akses dhe shikueshmëri në bllok, duke ftuar kështu popullsinë vendase të shëtisin përreth.
Për projektin, ne vendosëm një tipologji çati me majë të gjatë, e cila nga njëra anë e lejon ndërtesën të lidhet me kontekstin e ndërtuar pa mimesis, për të ruajtur karakterin e saj publik nga përmasat dhe materiali i saj i plotë. Dhe nga ana tjetër, lejon një shtëpi brenda një parimi shtëpie në seksion. Nëpërmjet kësaj strategjie, ne propozuam hapjen e çatisë përmes një çati, duke futur dritë dhe lidhje vizuale në zemër të ndërtesës, duke krijuar hapësira të stimulimeve të shumta vizuale.
Çatia, e veshur me tjegulla çatie, mbivendoset rreth ndërtesës në mënyrë strategjike për të mbrojtur nga ekspozimi i diellit dhe për të krijuar një marrëdhënie “tjetër” midis çatisë dhe masës së saj. Një mbivendosje e madhe është projektuar rreth sheshit për të krijuar një strehë për tubime dhe për të shënuar praninë e re të ndërtesës publike përmes singularitetit të saj.
Në zarf janë organizuar tre shirita programatikë: dhomat e pritjes, qarkullimi i brendshëm dhe kabinetet e mjekut. Hyrja dhe dhoma e pritjes janë në kontakt të drejtpërdrejtë me sheshin për të lehtësuar aksesin në ndërtesë. Korridori i brendshëm, i cili lidh të gjitha aktivitetet përmes ndërtesës, funksionon si zonë tampon dhe si hapësirë për takime mes mjekëve/pacientëve dhe mjekëve/mjekëve. Më pas, mjekët organizohen në anën veriore të ndërtesës, duke garantuar një shkallë intimiteti në ambientet e brendshme.
