Vendi i ndërtimit i gjetur në Pompei zbulon detaje të teknikave antike të ndërtimit – dhe politikës

Një kantier ndërtimi në Pompei që po punohej deri në shpërthimin e Vezuvit është zbuluar, duke zbuluar detaje të fshehura rreth ndërtimit – dhe politikës – në qytetin antik. Arkeologët duke gërmuar Pompein, një qytet që u varros nën llavë në vitin 79 pas Krishtit, gjetën një shtëpi që ishte në ndërtim e sipër kur ndodhi fatkeqësia, sipas Ministrisë së Kulturës të Italisë.

Materiale si tulla pune dhe vegla pune u grumbulluan në pjesën e pritjes së shtëpisë dhe u gjet gëlqere dhe suva e përdorur për ndërtimin e mureve. Mjete ndërtimi u zbuluan në disa dhoma, duke përfshirë mjetet për përgatitjen e llaçit dhe ngritjen e një muri vertikal.

Shtëpia përfshinte edhe një furrë buke, e cila u zbulua vitin e kaluar. Arkeologët gjetën fjalë të gdhendura në gur që u kërkonin votuesve të zgjidhnin një njeri të quajtur Aulus Rustius Verus, sipas Parkut Arkeologjik Pompei, i cili publikoi gjetjet në revistën e tij, Pompeii Scavi, në 2023.

Kjo mund të ketë qenë një shenjë e “blerjes së votës” – kandidati i jep para biznesit në këmbim të votave. Ata gjetën gjithashtu një pikturë në ndërtesë.

Një shtëpi aty pranë, e cila është ende duke u hetuar, tregon gjithashtu prova të ndërtimit duke përfshirë “grumbullime të mëdha gurësh” për muret dhe qeramika dhe pllaka të mbledhura për t’u shndërruar në cocciopesto, një lloj betoni.

Vendi i ndërtimit ishte aktiv derisa Vezuvius, i cili është vetëm në jug të Napels, shpërtheu. Rrjedha e llavës filloi rreth drekës dhe zgjati deri të nesërmen. Gjatë 250 viteve të fundit, më shumë se 1300 viktima janë gjetur. Në nëntor 2020, arkeologët gjeti dy trupaqë besohet të jetë një person i skllavëruar dhe pronari i tij i mundshëm.

Sipas studiuesve, zbulimi i kantierit tregon se punëtorët përdornin gëlqere të gjallë për të krijuar ndërtesa. Materiali i ndërtimit formon stuko me ujin dhe prodhon nxehtësi. Duket se në këtë rast gëlqereja ishte përzier me rërë.

Gjatë ndërtimit, përzierja e gëlqeres, rërës dhe gurëve ishte ende e nxehtë dhe për këtë arsye thahej më shpejt, gjë që shkurtoi kohën e ndërtimit. Kjo metodë përdoret edhe sot, thonë studiuesit.

“Është një shembull tjetër sesi qyteti i vogël i Pompeit na bën të kuptojmë shumë gjëra për Perandorinë e madhe Romake, jo më pak përdorimin e punimeve të çimentos”, tha Gabriel Zuchtriegel, drejtor i parkut. Pa këtë lloj çimentoje, vende të tjera historike italiane si Koloseu, Panteoni apo Banjat e Caracallas nuk do të ishin ndërtuar, tha Zuchtriegel.

Zuchtriegel tha se puna ishte duke u zhvilluar pothuajse kudo në Pompei përpara shpërthimit vullkanik dhe kjo lloj çimentoje ndihmoi në përshpejtimin e ndërtimit.