Sektori i ndërtimit, së bashku me ekosistemin e tij më të gjerë, në mënyrë të pamohueshme luan një rol thelbësor në jetën tonë të përditshme duke ndërtuar ndërtesa, struktura industriale dhe infrastrukturë që shërbejnë si themeli i ekonomive moderne. Kjo industri arrin vazhdimisht arritje të jashtëzakonshme inxhinierike, nga tunelet dhe hekurudhat e mëdha nëntokësore deri te rrokaqiejt e lartë dhe digat imponuese. Aktualisht, sektori i ndërtimit mban dallimin si industria më e madhe në botë, duke kontribuar me 13% të konsiderueshme në PBB-në globale. Një analizë e fundit nga McKinsey nxjerr në pah kërkesat marramendëse të investimeve prej 69.4 trilion dollarësh në infrastrukturën globale nga tani deri në vitin 2035.
Megjithatë, pavarësisht nga madhësia e tij thelbësore dhe rëndësia kritike, sektori i ndërtimit shpesh nuk i përmbush pritshmëritë. Gjatë dy dekadave të fundit, ajo ka përjetuar një normë rritjeje vjetore prej vetëm 1%, duke çuar në tejkalime të shpeshta të kohës dhe kostove që pengojnë projektet dhe hedhin hije mbi potencialin e industrisë.
Këto sfida mund t’i atribuohen pjesërisht mungesës së vazhdueshme të aftësive dhe talenteve në industri, të shoqëruara nga plakja e popullsisë së Evropës. Pavarësisht presioneve inflacioniste me të cilat u përball në vitin 2023, raporti i fundit nga Rrjeti i Aftësive të Ndërtimit (CSN) thekson nevojën urgjente për 225,000 punëtorë të rinj ndërtimi deri në vitin 2027. Ky boshllëk në rritje i aftësive përbën një kërcënim të rëndësishëm për ekonominë e Mbretërisë së Bashkuar, duke ngritur shqetësime për prodhimin jo vetëm në vitin 2023 por edhe në të ardhmen e pasigurt.
Një situatë e ngjashme është evidente në të gjithë Evropën. Portugalia njoftoi vitin e kaluar se kërkon 80,000 punëtorë të tjerë ndërtimi, duke theksuar nevojën e përhapur për fuqi punëtore të kualifikuar. Për më tepër, FT raportoi muajin e kaluar se punëdhënësit italianë kanë kërkuar mbi 240,000 leje këtë vit për të përmbushur kërkesat e tyre të punës, duke ilustruar më tej shtrirjen e çështjes.
Ndërsa mungesa e fuqisë punëtore të kualifikuar intensifikohet, punonjësit ekzistues ngarkohen me orë më të gjata pune në vend për të kompensuar hendekun, duke çuar në 75% të profesionistëve të ndërtimit që shprehin shqetësime për lodhjen e punëtorëve.
Për të trajtuar krizën aktuale që ka kapluar industrinë, firmat duhet të marrin masa proaktive për të tërhequr talente të reja, duke siguruar gjithashtu kënaqësinë dhe mirëqenien e fuqisë së tyre të punës aktuale. Suksesi i industrisë në tejkalimin e këtyre sfidave varet nga veprimet e menjëhershme dhe strategjike.
Eksplorimi i hendekut gjinor në industrinë e ndërtimit
Sipas të dhënave të OECD, vetëm 68% e grave të moshës 20-64 vjeç janë të punësuara brenda BE-së, që është 10 pikë përqindje më e ulët se përqindja e meshkujve. Shifra të ngjashme mund të vërehen në MB.
Mbyllja e këtij hendeku të punësimit gjinor sjell përfitime të rëndësishme ekonomike. Komisioni Evropian vlerëson se ajo i kushton BE-së 370 miliardë euro në vit, ndërsa OECD sugjeron që Gjermania mund të përjetojë një rritje prej 9% të PBB-së nëse punësimi i grave përputhet me atë të burrave. Ekonomia e Italisë potencialisht mund të zgjerohet deri në 14%.
Ndërkohë që biseda rreth pabarazisë gjinore në ndërtim ka marrë vrull vitet e fundit dhe janë publikuar disa studime që vënë në pah përfaqësimin alarmues të grave në industri, shifrat mbeten ende të ndenjura. Në studimin e Brigid Fancis Devine dhe Niamh Foley për Gratë dhe Ekonominë, u zbulua se gratë përbëjnë vetëm 15% të fuqisë punëtore në MB. Kjo përqindje në dukje ka rënë në rreth 10-15% për disa vite, por, duke pasur parasysh rritjen aktuale të industrisë dhe mungesën e aftësive, tani është më e domosdoshme se kurrë të bëhen përpjekje të bashkërenduara për të tërhequr më shumë gra në këtë sektor.
Përfaqësimi i ulët i grave në fuqinë punëtore të ndërtimit në Evropë mund t’i atribuohet më shumë sesa natyrës së vetë roleve. Perspektivat e vjetruara për barazinë dhe paragjykimet kanë kontribuar për fat të keq që sektori i ndërtimit të ruajë një reputacion si karrierë “burrërore”, pavarësisht se ky konstrukt është shumë i vjetëruar dhe i parëndësishëm. Duke e komplikuar çështjen, sektori i ndërtimit shfaq një hendek mesatar pagash gjinore prej 23.8%, duke tejkaluar mesataren e përgjithshme të Mbretërisë së Bashkuar. Gratë në ndërtim gjithashtu përballen me mundësi dukshëm më të ulëta bonusi dhe hasin në perspektiva të kufizuara për përparim dhe promovim në karrierë në krahasim me homologët e tyre meshkuj.
Ndjenja e përhapur se industria është e drejtuar kryesisht drejt burrave është e vështirë të injorohet. Puna brenda sektorit të ndërtimit shpesh kërkon përdorimin e pajisjeve mbrojtëse personale (PPE) për të garantuar sigurinë. Sidoqoftë, PPE-ja e ofruar historikisht është krijuar për t’iu përshtatur fizikut mashkullor, duke i lënë gratë të punojnë me pajisje të pakëndshme ose të papërshtatshme që rrit cenueshmërinë e tyre ndaj lëndimeve në vendin e punës.
Për më tepër, gratë në industri përballen me disavantazhe kur bëhet fjalë për skemat e maternitetit, të cilat priren të jenë më të ulëta në krahasim me ato të ofruara në sektorë të tjerë. Sfida të tjera vazhdojnë në formën e opsioneve të shtrenjta dhe të kufizuara të kujdesit për fëmijët, si dhe disa sisteme tatimore në shtetet anëtare që nxitin gratë të qëndrojnë në shtëpi. Paragjykimet gjinore, veçanërisht të përhapura në pjesë të Evropës Lindore dhe Jugore, vazhdojnë të pengojnë progresin pavarësisht disa përparimeve. Duke marrë parasysh këto rrethana të pafavorshme, nuk është për t’u habitur që gratë përbëjnë vetëm një përqindje të vogël të fuqisë punëtore të ndërtimit.
Trajtimi i këtyre faktorëve negativ është thelbësor në krijimin e një industrie ndërtimi më gjithëpërfshirëse dhe të larmishme. Duke pasur parasysh tkurrjen e popullsisë në moshë pune në Evropë, normat rekord të ulëta të papunësisë dhe shqetësimet për inflacionin e lartë të zgjatur për shkak të rritjes së fuqishme të pagave, nevoja për veprime të qeverisë bëhet gjithnjë e më urgjente. Duke sfiduar në mënyrë aktive perceptimet e vjetruara, duke promovuar kompensim të drejtë dhe mundësi përparimi, duke ofruar PPE të përshtatshme dhe duke zbatuar skema mbështetëse të lindjes, sektori mund të punojë drejt tërheqjes dhe mbajtjes së grave më të talentuara. Një mjedis më gjithëpërfshirës jo vetëm që do të përfitojë nga gratë, por gjithashtu do të kontribuojë në rritjen dhe suksesin e industrisë së ndërtimit në tërësi.
Cilët faktorë po i pengojnë të rinjtë të hyjnë në industrinë e ndërtimit?
Industria e ndërtimit përfshin aftësi dhe njohuri të ndryshme të specializuara, duke e bërë të rëndësishme që punëtorët të kenë kualifikime specifike. Fatkeqësisht, shumë kompani priren t’u japin përparësi kandidatëve më të vjetër dhe më me përvojë, duke anashkaluar aplikantët më të rinj që kërkojnë trajnim gjithëpërfshirës. Kjo qasje shpesh drejtohet nga dëshira për të kursyer kohë dhe kosto. Si rezultat, të rinjtë përballen me barriera të rëndësishme kur përpiqen të hyjnë në industri. Disponueshmëria e kufizuar e praktikave ose praktikave me pagesë i dekurajon ata të ndjekin karrierën në ndërtim për shkak të kostove të larta që lidhen me certifikatat e detyrueshme.
Për më tepër, është evidente se brezi i ri vlerëson gjithnjë e më shumë shtigjet e karrierës që ofrojnë fleksibilitet dhe opsione pune në distancë, të cilat nuk gjenden zakonisht në industrinë e ndërtimit. Ndërsa puna e plotë në distancë është joreale për një sektor që varet shumë nga aktivitetet në terren, ka mundësi për fleksibilitet më të madh që shumë kompani nuk arrijnë t’i përdorin. Zbatimi i ndryshimeve për të ofruar orare më fleksibël mund të jetë një hap thelbësor në drejtimin e duhur për të angazhuar dhe tërhequr brezin e ri.
Duke adresuar këto sfida, të tilla si ofrimi i programeve të trajnimit të arritshëm, ofrimi i praktikave më të paguara dhe përqafimi i marrëveshjeve fleksibël të punës, industria e ndërtimit mund të bëhet më tërheqëse dhe përfshirëse për të rinjtë. Përshtatja në mënyrë proaktive me preferencat dhe nevojat e tyre jo vetëm që do të tërheqë talente të reja, por gjithashtu do të nxisë një fuqi punëtore dinamike dhe inovative për të ardhmen e ndërtimit.