“Unë jam djali i tavëllit”, bën shaka Eric Wink, pasi përshkruan në detaje shembujt e shumtë të cilësisë së mirë që janë të lyera si vezët e Pashkëve në projektin e tij të parë të dizajnit të brendshëm para-prapa. Një djall i dizajnit që nga ditët e tij të historisë së artit, Eric filloi të ndërtonte një koleksion privat të objekteve të cilësisë së mirë pasi iu bashkua studios së dizajnit të brendshëm Gachot si drejtor marke. Përfundimisht, miqtë që panë banesën e tij filluan t’i kërkojnë atij që të rimendonte hapësirën e tyre. Tani, Eriku ka praktikën e tij që e drejton për gati dy vjet.
“Një pjesë e madhe e praktikës sime është që të mos (imitoj estetikën e) asnjë epoke…”, thotë Eric, megjithëse Space Age dhe French Deco shërbejnë gjithmonë si frymëzim për punën e tij. “Ata të dy kanë këtë shkathtësi dhe nderim për një lloj stili minimalist të etikës së dizajnit, me një ndjenjë individualiteti që shmang ftohtësinë e lirë të minimalizmit të vërtetë.”
Ai iu referua këtyre epokave në një mënyrë të re kur projektoi një palë apartamente së bashku për dy miq që jetonin në të njëjtën ndërtesë në West Village. “Të dy këta klientë ishin vërtet të interesuar të eksploronin se si të krijonin hapësira që ndiheshin mashkullore, por jo në mënyra të dukshme,” thotë Eric. Ai e arriti këtë duke mbledhur pjesë me kalimin e kohës dhe duke parë sesi secili artikull informonte tjetrin. Rezultati janë dy shtëpi që ndihen të dallueshme për personalitetin e secilit klient.
“Gjithçka është si një reagim ndaj asaj që gjetëm më parë, sepse ishte ky proces i ngadaltë i mbledhjes së gjërave me kalimin e kohës. Kishte shumë një gjë që lindte një tjetër, “thotë Eric.
Qiramarrësi i parë është ai që Eriku e përshkruan si një ekzekutiv i teknologjisë dhe argëtimit “i ri, shumë social”, i cili është drejtuesi i grupit të miqve të tij. Ai po lëvizte në apartamentin e tij për herë të parë dhe ndjeu sikur apartamenti me një krevat dhe një banjë do të përbënte pikën e përsosur të lidhjes midis miqve që jetonin në qendër të qytetit dhe të tjerëve me qendër në Brooklyn. Pavarësisht se ishte një fiksues i sipërm (dyshemetë e shtrembëruara duhej të rifinitoheshin dhe një paradhoma u skali përfundimisht midis dhomave kryesore për t’i dhënë çdo hapësire një hapësirë frymëmarrjeje), “Klienti donte një ‘pallat feste’, por edhe një shtëpi që mund të të jetë një pushim nga një jetë e shpejtë dhe një qytet plot tension,” thotë Eric për apartamentin historik të viteve ’60